Υλικό δραστηριοτήτων στο πλαίσιο του προγράμματος «Κάθε Σχολείο και μια Ιστορία»

Σε αυτό το άρθρο θα δημοσιεύονται οι δράσεις των Σχολείων που αφορούν το πρόγραμμα » Κάθε Σχολείο και μια Ιστορία» που ολοκληρώθηκαν κατά το σχολικό έτος 2014-15.

Αφίσες-κολλάζ κοινής δράσης

Δημοτικό Σχολείο Νεάπολης

photo_montaz (1)

Νηπιαγωγείο Καλαμαύκας

afisa

Δημοτικό Σχολείο Αρμένων

Το αποτέλεσμα!!

Δράσεις του προγράμματος στα Σχολεία

Νηπιαγωγείο Παραμυθιάς

http://apeirotakia.blogspot.gr/p/blog-page_24.html

Δημοτικό σχολείο Εμπρόσνερου

http://emprosnero.blogspot.gr/search/label/%CE%97%20%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%AF%CE%B1%20%CF%84%CE%BF%CF%85%20%CF%83%CF%87%CE%BF%CE%BB%CE%B5%CE%AF%CE%BF%CF%85%20%CE%BC%CE%B1%CF%82

Δημοτικό Σχολείο Αρμένων

Δράσεις του προγράμματος «Κάθε σχολείο μια ιστορία»

  • Φωτογραφικό υλικό της σχολικής ζωής από παλαιότερα χρόνια και σχετική συζήτηση

4 001 5 001 6 001 7 001 9 001Scan_Pic0001Scan_Pic0002Scan_Pic0003ΒΟΓΙΑΤΖ 1 001ορ1 001ορ2 001ορ3 001ορ4 001ΣΚΟΥΛ 1 001

  • Συντονισμός και συμμετοχή στο Δίκτυο Σχολικών Ορέων. Αποτύπωση του παλιού και νέου σχολείου σε κολλάζ. Ανάρτηση των δραστηριοτήτων

DSCN1648 DSCN1696 DSCN1703

Το αποτέλεσμα!!

Το αποτέλεσμα!!

  • Συνεντεύξεις στα καφενεία του χωριού, με ανθρώπους διαφορετικών γενεών. Ανάπτυξη εντυπώσεων, μετά την επιστροφή μας στην τάξη και συζήτηση εντυπώσεων. Καταγραφή των συνεντεύξεων

Ερωτηματολόγιο συνεντεύξεων

Κτήριο

  • Πώς ήταν το σχολείο;
  • Πόσες τάξεις ήταν μαζί;
  • Πόσες αίθουσες είχε το σχολείο;
  • Ερχόταν παιδιά και από άλλα χωριά;
  • Είχατε κήπο;
  • Τι θέρμανση είχε το σχολείο;
  • Πού παίζατε; Και τι παιχνίδια παίζατε;
  • Ήταν στολισμένες οι τάξεις;
  • Είχατε βρύσες και τουαλέτες;
  • Ποιος καθάριζε το σχολείο

Μαθήματα

  • Πόσες ώρες κάνατε μάθημα;
  • Τι μαθήματα κάνατε;
  • Πηγαίνατε τα Σάββατα σχολείο;
  • Σταματούσαν κάποια παιδιά το σχολείο και γιατί;
  • Πώς ήταν τα βιβλία σας;
  • Πώς κουβαλούσατε τα βιβλία σας;
  • Τι ώρα σχολούσατε;
  • Κάνατε πειράματα;
  • Πηγαίνατε εκδρομές;
  • Κάνατε χειροτεχνίες;
  • Ήταν αυστηροί οι δάσκαλοι;
  • Είχατε τους ίδιους δασκάλους όλα τα χρόνια;
  • Πόσοι δάσκαλοι υπήρχαν στο σχολείο;
  • Τι σχολικά είδη είχατε;

Σχολική ζωή

  • Τι τρώγατε; Τι ώρα τρώγατε;
  • Πως πηγαίνατε στο σχολείο;
  • Τι φορούσαν οι μαθητές;
  • Τι φορούσαν οι δάσκαλοι και οι δασκάλες;
  • Είχατε ψείρες;
  • Αν είχατε τι κάνατε;
  • Θυμάστε κάποια αστεία ιστορία;

Καταγραφή από τα παιδιά των στοιχείων από τις συνεντεύξεις.

Στοιχεία για δύο περιόδους :

Η πρώτη από την εποχή της Κατοχής και η δεύτερη είκοσι χρόνια αργότερα..

Απαντήσεις στις ερωτήσεις για το κτήριο του σχολείου

Όσον αφορά το κτήριο, ο κ. Αλέκος , ο οποίος ήταν 7 χρονών στην εποχή της Κατοχής, μας είπε ότι το σχολείο ήταν ένα ερείπιο, κάνανε μάθημα σε μια κάμαρα και είχαν ένα δάσκαλο. Όλες οι τάξεις ήταν μαζί μετά που έφυγαν οι Γερμανοί. Στο σχολείο υπήρχε ένας κήπος τον οποίο φρόντιζαν και τον καλλιεργούσαν τα παιδιά. Μέσα στην αίθουσα είχαν μια σόμπα που την άναβαν τα παιδιά, έφερνε ένα ξύλο κάθε παιδί, για να την ανάψουν. Έπαιζαν στην αυλή παιχνίδια αυτοσχέδια και κυρίως ένα παιχνίδι που ονομαζόταν «γουρούν».

Οι τάξεις ήταν στολισμένες από τις κατασκευές που έφτιαχναν τα παιδιά. Στην αυλή δεν υπήρχαν βρύσες και το νερό του κουβαλούσαν από τα πηγάδια. Αντίθετα είχαν τουαλέτες που τις καθάριζαν τα ίδια τα παιδιά. Και τέλος μας είπε ότι εκείνα τα χρόνια το σχολείο είχε παιδιά μόνο από τους Αρμένους και όχι από άλλα χωριά όπως συμβαίνει σήμερα. Κι αυτό γιατί τότε κάθε χωριό είχε το δικό του σχολείο και βέβαια δεν υπήρχαν και τα μεταφορικά μέσα.Ο κ. Γιώργος μας είπε ότι το σχολείο είχε δύο αίθουσες. Υπήρχαν δύο δάσκαλοι και οι τάξεις ήταν μοιρασμένες. Είχαν ένα κήπο και τον φρόντιζαν τα παιδιά. Το σχολείο είχε μια σόμπα και την άναβαν και εκείνη την εποχή τα παιδιά φέρνοντας ξύλα τα ίδια από το σπίτι τους. Παίζανε στην αυλή της εκκλησίας, κυρίως ποδόσφαιρο. Οι τάξεις ήταν στολισμένες με κατασκευές των παιδιών. Είχαν όμως βρύσες και τουαλέτες, τις οποίες πάλι καθάριζαν τα παιδιά. Αλλά και σ’ αυτή την εποχή δεν ερχόταν μαθητές από άλλα χωριά. Αυτό έγινε πολύ αργότερα το 1999.

Απαντήσεις στις ερωτήσεις για τα μαθήματα

Όσον αφορά την κατηγορία των μαθημάτων οι δύο εποχές ταυτίζονται στα περισσότερα. Στο σχολείο πήγαιναν το πρωί και το απόγευμα, γιατί ήταν πολλά παιδιά, περίπου 120. Πήγαιναν και τα Σάββατα. Τα μαθήματα ήταν έκθεση, χειροτεχνία, μαθηματικά και ένα μάθημα ήταν επίσης η κηπουρική.

Μας είπε ο κ. Αλέκος ότι αρκετά παιδιά σταματούσαν το σχολείο στην Τρίτη ή στην Τετάρτη, γιατί πήγαιναν να δουλέψουν, επειδή δεν είχαν φαγητό να φάνε και έπρεπε να δουλέψουν , για να βοηθήσουν την οικογένειά τους. Αυτό δε συνέβαινε αργότερα..

Πήγαιναν εκδρομές στο χωριό. Σχολούσανε το μεσημέρι. Κάνανε χειροτεχνίες συχνά, οι δάσκαλοι όμως ήταν συνέχεια αυστηροί και πολύ μάλιστα. Οι δάσκαλοι δεν ήταν πάντα οι ίδιο, αλλά άλλαζαν. Την εποχή του κ. Αλέκου ήταν ένας δάσκαλος για όλες τις τάξεις και στην εποχή του κ. Γιώργου ήταν δύο με τις τάξεις μοιρασμένες.

Απαντήσεις στις ερωτήσεις για τη σχολική ζωή

Στην Τρίτη κατηγορία οι δύο εποχές και εδώ συμφωνούν στα περισσότερα..

Μας είπαν ότι στην παλιά εποχή του 1940 στο σχολείο δεν είχανε συσσίτια και τα παιδιά το μεσημέρι πήγαιναν σπίτι και έτρωγαν ό,τι έβρισκαν… και το απόγευμα ξαναπήγαιναν σχολείο, εκτός Τετάρτη και Σάββατο. Την Κυριακή τα παιδιά δεν πήγαιναν σχολείο.

Αντίθετα την εποχή του 1960 στο σχολείο υπήρχαν συσσίτια και το πρωί προσφέρανε στα παιδιά γάλα και το μεσημέρι έτρωγαν κανονικό φαγητό, μαγειρεμένο, διάφορα φαγητά όχι κάθε μέρα το ίδιο. Είχαν μαγείρισσα που μαγείρευε, ήταν μια γυναίκα του χωριού που τώρα δε ζει. Αν κάποια μέρα δεν μπορούσε να πάει η μαγείρισσα, τότε πήγαινε κάποια άλλη μαμά να κάνει τη δουλειά της .

Την εποχή του 1940 τα παιδιά πήγαιναν στο σχολειό φορώντας ό, τι ρούχα είχαν, και φυσικά ξυπόλητα, γιατί δεν είχαν παπούτσια.

Αντίθετα στην εποχή του 1960 , φορούσαν ποδιά.

Οι δασκάλες έπρεπε να φοράνε μακριά φούστα και τα μαλλιά να τα έχουν κότσο ή πιασμένα, και οι δάσκαλοι φορούσαν κουστούμι.

Επίσης μας είπαν ότι στον πόλεμο τα παιδιά είχαν πολλές ψείρες αλλά κοριούς. Οι ψείρες αυτές έπιαναν τα ρούχα και οι μαμάδες έβραζαν νερό και έβαζαν τα ρούχα για να κάψουν τις ψείρες. Τα κεφάλια των κοριτσιών τα σαπούνιζαν με πράσινο σαπούνι και τα χτένιζαν με ψειρόχτενο. Αντίθετα τα αγόρια τα ξύριζαν.

 

 

 

 

.

  • Προβολή ταινιών με θέμα, τα σχολικά χρόνια σε παλιότερες εποχές. Ταινίες όπως ο «Ο ψύλλος», «το καναρινί ποδήλατα», αλλά και αποσπάσματα από τις ταινίες «χτυποκάρδια στα θρανία», το ξύλο βγήκε από τον παράδεισο», « Η δασκάλα με τα ξανθά μαλλιά», « Ο λουστράκος», « Στο δάσκαλό μας με αγάπη», «Μάθε παιδί μου γράμματα», και «Ο δασκαλάκος ήταν λεβεντιά». Συζήτηση στην τάξη, σύγκριση μεταξύ των σχολικών συνθηκών παλαιότερα και σήμερα
  • Ακρόαση τραγουδιών με θέμα το σχολείο
  • Ανάγνωση λογοτεχνικών κειμένων που αναφέρονται στη σχολική ζωή τα παλαιότερα χρόνια και σχετική συζήτηση
  • Επίσκεψη στο Σχολικό Μουσείο Αμνάτου Ρεθύμνης

DSCN1760 DSCN1830 DSCN1848 DSCN1890 DSCN1903 DSCN1907 .Συλλογή μαντινάδων από γονείς , παππούδες, γιαγιάδες , από έντυπο υλικό και από το διαδίκτυο. Σύνθεση ποιημάτων από τα παιδιά Στου Ψηλορείτη την κορφή θα χτίσω ένα σχολείο Να μπαινοβγαίνει ο δάσκαλος με το χρυσό βιβλίο.   Πολλές πίκρες έχει το σχολειό, μα έχει και μια χάρη, όποιος  δεν πάει στο σχολειό δε νιώθει παλικάρι.   Τα βήματά μου τα μετρώ πηγαίνω στο σχολείο, και  τρέχω κι ανυπομονώ να κάτσω στο θρανίο.   Το δρόμο μου προς το σχολειό ποτέ δε θα ξεχάσω να πα να μάθω γράμματα το μέλλον μου να φτιάξω.   Την εμπειρία του σχολειού όλος ο κόσμος έχει, όποιο ρωτήσεις θα σου πει χώρια του δεν αντέχει.   Κάθε σχολείο ένας σταθμός σ’ όλη την ιστορία, κράτησε και κρατώ ψηλά, ήθη λαούς, ιδανικά και την ελευθερία.   Άριστος ήμουνα στο σχολειό και με έκανες ντουβάρι και μίσησα τα γράμματα για τη δικιά σου χάρη.   Ανύψωσε την κόλλα σου να δω κι εγώ τι γράφεις μια σειρά μόνο να δω και την ευχή μου να ΄χεις.   Έφταιγε ο δάσκαλος που έστεκε από πάνω και δυο σειρές αντιγραφή δεν μ’ άφησε να κάνω.   Θα χαιρετήσω το σχολειό να πάω στο μιτάτο να αρμέγω, να τυροκομώ το γάλα των προβάτων.   Αγάπη αν μάθεις τι θα πει μικρή μου στο σχολείο τότε θα νιώσεις φεύγοντας πως έχασες το πλοίο.   Τα όρη βγάζουν πρόβατα και το κρασί μπεκρήδες και το σχολειό γραμματικούς κι η Κρήτη μερακλήδες.   Πράξεις στα μαθηματικά να κάνω δε με παίρνει όσο και να το προσπαθώ στο τέλος κάτι γέρνει.   Στα εννιάρια και στα άριστα δίνουμε σημασία λες και εμείς δεν έχουμε προσωπική αξία.   Τρία είναι τα μαθήματα που έχουν δυσκολία η φυσική, η άλγεβρα και η γεωμετρία.   Συλλογή  ποιημάτων  των παλιών σχολικών χρόνων,  σύγχρονα ποιήματα αλλά και αυτοσχέδια…

Ποίημα  1ο  Κάθε μέρα στο σχολείο τις ημέρες μου περνώ Τα μαθήματα προσέχω και δεν χάνω τον καιρό. Μου αρέσει να μαθαίνω ποιήματα και ιστορίες Και σε χώρες που δεν είδα να πηγαίνω με σελίδες Αγαπώ τον δάσκαλό μου και τον έχω οδηγό μες της γνώσης το ποτάμι για να μην ποτέ χαθώ.  Τα βιβλία μου διαβάζω και ποτέ δεν αμελώ να κοιτώ το πρόγραμμά μου  και να είμαι τακτικό.  Είναι ο δρόμος μου μεγάλος, δύσκολος, κουραστικός, μα το κέρδος για το πνεύμα  ένα θείος θησαυρός.  Γιατί όποιος  μελετάει ξέρει πάντα πιο πολλά και μες τη ζωή βαδίζει  σίγουρα και σταθερά. Ποίημα 2    Να ΄μαστε και πάλι μαζεμένοι σαν τα χαρούμενα πουλιά  μες το σχολείο μας που προσμένει  σαν στοργική, ζεστή φωλιά.  Καινούριος χρόνος τώρα αρχίζει λάμπει όλη η τάξη και γελά,  βιβλία καινούρια μας χαρίζει,  ξανά η δασκάλα μας πολλά.  Θεέ μου και φέτος φώτιζέ μας στα γράμματα στην προκοπή,  χαρά και υγεία χάρισέ μας  κι οδήγα μας στην αρετή.    
Πρώτη μέρα στὸ σχολειό «Τόση βιάση καὶ σπουδή;  Γιὰ ποῦ πᾶς, καλὸ παιδί;  Κίνησες νωρὶς-νωρὶς  καὶ τρεχάτος προχωρεῖς;Στάσου δὰ νὰ διασκεδάσεις  μὲ τὶς ὀμορφιὲς τῆς Πλάσης!  Κόψε ἀπ᾿ τὰ περβόλια πάλι  τοῦ χινόπωρου τὰ κάλλη!»«Νὰ σταθῶ; Δὲν εὐκαιρῶ,  γιατὶ πάω στὸ φτερό.  Καὶ ποῦ πάω, νὰ στὸ πῶ;  Στὸ σχολειό μου π᾿ ἀγαπῶ!Ἄνοιξε γιὰ πρώτη μέρα.  Βλέπεις τὰ παιδιὰ ἐκεῖ πέρα;  Ἔχουν μόνα τους ταιριάξει  χωριστὰ κάθε μιὰ τάξη».«Εἶσαι, βλέπω, μαθητής.  Μὰ στὸν ὦμο τὶ κρατεῖς,  ποὺ μὲ τὴ ματιὰ τὴν πρώτη  σ᾿ ἔκαμα γιὰ στρατιώτη;»«Εἶναι τ᾿ ἄρματά μου αὐτά,  τ᾿ ἀκριβά τ᾿ ἀγαπητά:  Τὸ κοντύλι μου κι ἡ πλάκα,  τὸ βιβλίο μου στὴ σάκα.Κι ἔλα πιὰ νὰ σὲ χαρῶ,  μὲ ρωτᾶς κι ἀργοπορῶ…  Εἶναι ἡ ὥρα περασμένη,  ἄκου, ὁ κώδωνας σημαίνει.

Τέλλος Ἄγρας

Ποίημα της μαθήτριας Φραγκιαδάκη Μαρίας  Στο σχολειό μας το παλιό έπρεπε να τα  ‘χαμε εκατό ποτέ να μη γελούσαμε για το μάθημα μόνο να μιλούσαμε.  Το χειμώνα ξύλα να κρατάμε αλλιώς ξύλο θε να φάμε.οι δάσκαλοι ήταν αυστηροί και στο χέρι το ραβδί. 

Έφυγαν τώρα όλα αυτά, αχ τα «τυχερά» μας  τα παιδιά!

  • Επεξεργασία του Λευκώματος του Σχολείου Αρμένων, όπου είχε καταγραφεί η ιστορία του, από το δάσκαλο Κανακάκη Ι. Καταγραφή των ιστορικών στοιχείων από τα παιδιά και συζήτηση πάνω στα ιστορικά γεγονότα και τις ιστορικές αλλαγές που βλέπουμε μέσα στο Λεύκωμα.

 

DSCN2264 DSCN2265 DSCN2266 DSCN2267 DSCN2268DSCN2294   Η περίπτωση του δασκάλου Ηλιακάκη Πριν  το 1887 υπηρέτησε  ένας  δάσκαλος  που ονομαζόταν   Ηλιακάκης  από τα Ρούστικα που δεν  ήξεραν το όνομα του. Η πράξη η οποία έκανε έφερε μεγάλη  καταστροφή   στο χωριό. Το 1866 σκοτώθηκε από επαναστάτες  χριστιανούς  ένας  Τούρκος  και τον έθαψαν  στη  θέση  Ρουκουνέλι. Οι Τούρκοι  τον  θεωρούσαν   άγιο  γι ΄ αυτό  έβαλαν στον τάφο του μία σημαία.  Κάποια μέρα ο δάσκαλος  μαζί  με μία παρέα  όπου ήταν μεθυσμένοι, καθώς  περνούσαν μπροστά από τον τάφο του Τούρκου, ο δάσκαλος  τότε ανέβηκε πάνω στον τάφο κατέβασε τη σημαία την  έσκισε και μετά την ποδοπάτησε. Αυτό έφερε μεγάλη αγανάκτηση  στους  Τούρκους, που κατοικούσαν  στο χωριό.   Ο   ιερωμένος Τούρκος «Δερβίσης» την άλλη μέρα  στο καφενείο συνάντησε το δάσκαλο  και τον πρόσβαλε. Τότε ο δάσκαλος θύμωσε πάρα πολύ από την προσβολή και έβγαλε το πιστόλι και τον σημάδεψε να τον σκοτώσει, αλλά ο Δερβίσης για καλή του τύχη έσκυψε, για να ανάψει τον  ναργιλέ και  η σφαίρα πήγε σε έναν άλλο Τούρκο και τον σκότωσε.  Μετά από αυτό το  φόνο ο δάσκαλος έφυγε αμέσως, για να μην τον βάλουν φυλακή. Οι κάτοικοι του χωριού τιμωρήθηκαν αυστηρά από τους Τούρκους. Η τιμωρία αυτή ήταν να μείνουν οι κάτοικοι του χωριού κλεισμένοι στα σπίτια τους για τρείς μέρες. Αργότερα ακολούθησαν συλλήψεις. Αρκετοί κάτοικοι  έμειναν στις φυλακές αρκετά χρόνια. Ένας άντρας που ονομαζόταν Νικόλαος Παπαδάκης  έμεινε φυλακή για τρία χρόνια μέχρι να αναγνωριστεί η αθωότητά του, αλλά μέσα σε αυτό το χρονικό διάστημα έπαθε νευρικό κλονισμό. Το σχολείο στην κατοχή Το 1941 το διδακτήριο (σχολείο) το είχαν καταλάβει οι Γερμανοί και το είχαν κάνει φρουραρχείο. Μετά από ένα διάστημα οι Γερμανοί έχασαν τον πόλεμο με τους Έλληνες και αποφάσισαν να φύγουν. Οι Γερμανοί όταν έφευγαν κατέστρεφαν τις γέφυρες με εκρηκτικά , που ήθελαν να ξεφορτωθούν. Οι κάτοικοι των Αρμένων τους είπαν να πετάξουν τα εκρηκτικά στην θάλασσα του Ρεθύμνου, για να μην καταστραφεί το χωριό. Όμως ο Γερμανός αρνήθηκε, γιατί είχαν χάσει θυμώσει που είχαν χάσει από τους Έλληνες. Στη συνέχεια ο Γερμανός αξιωματικός , είπε στους Αρμενιώτες να φύγουν από το χωριό, γιατί θα έσκαγαν τα εκρηκτικά και να αφήσουν τα παράθυρα και τις πόρτες  των σπιτιών τους ανοιχτά, για να μην διαλυθούν. Αλλά όταν γύρισαν στο χωριό οι Αρμενιώτες είδαν κατεστραμμένο το σχολείο, είχε χαλάσει η εξώπορτα, το κτήριο και τα θρανία ήταν πεταμένα από εδώ και από κει γιατί κανείς δεν είχε ανοίξει την πόρτα και τα παράθυρα. Αλλά αμέσως άρχισαν τα έργα κι ας μην είχαν χρήματα μετά τον πόλεμο.        Μετά τους Γερμανούς.  Μετά που έφυγαν οι Γερμανοί οργάνωσαν έρανο μεταξύ των κατοίκων και της Εκκλησίας. Αγόρασαν υαλοπίνακα , πλήρωσαν τεχνίτες για να κατασκευάσουν τα κεραμίδια , έφτιαξαν τα θρανία , έφτιαξαν το ξύλινο δάπεδο το οποίο ήταν γεμάτο τρύπες . Κατά το έτος 1949 ήρθε στο χωριό ο υπουργός ανοικοδομήσεων Παπαδογιάννης και έδωσε έναν τόνο ξύλα , με τα οποία φτιάχτηκε η είσοδος του σχολείου , η πόρτα του δωματίου του δασκάλου , τα παράθυρα και ένας μελανοπίνακας. Επίσης τελειοποίησαν την κατασκευή των θρανίων. Υπήρχε ανάγκη να φτιαχτεί μια δεύτερη αίθουσα, γιατί τα παιδιά δεν γινόταν να κάνουν μάθημα σε ακατάλληλα σπίτια. Χρονολόγιο εργασιών που αναφέρονται στο Λεύκωμα              1947-1950 1/Επισκευάστηκε το σχολείο. 2/Επισκευάστηκαν οι οροφές, το πάτωμα και τα θρανία. 3/Επισκευάστηκε η εξώπορτα και τα παράθυρα του σχολείου και του δωματίου του δασκάλου. 4/Δωρήθηκαν 15 θρανία.                  1951-1952 1/Ανακαινήθηκε νέα αίθουσα διδασκαλίας. 2/Αφαιρέθηκαν όλα τα εξωτερικά επιχρίσματα. Σχολική εφορία Αρμένων. Γιώργος Δρουδάκης (Πρόεδρος) Γιώργος Κολυβάκης (Ταμίας) Ιωάννης Κανακάκης (Δάσκαλος) Ειρήνη Δρουδάκη    (Δασκάλα)                          1950 Ανατέθηκε εργασία 8 ημερών στους κατοίκους και 5 ημέρες στους κατοίκους με ζώα                          1953 Δόθηκαν χρήματα (500 δολάρια) από τον Αρμενιώτη που ζούσε στην Αμερική, Νικόλαο Περβολιανάκη για να φτιαχτεί το δάπεδο με το μπετό που στη συνέχεια έγινε πλακόστρωτο με μωσαϊκά πλακάκια στα οποία γράφτηκε το όνομα του και η ημερομηνία κατασκευής.                         1954 1/Κατασκευάστηκε υδρορροή στη στέγη (52 μέτρων) .Τα χρήματα δόθηκαν από μία σχολική παράσταση (1669 δραχμές) και από τη δωρεά του Εμμανουήλ Καψαλάκη (192 δραχμές),ο οποίος ήταν Αρμενιώτης που ζούσε στην Αμερική. 2/Δωρεά μιας βιβλιοθήκης και 18 καινούρια θρανία, μια σιδερένια σόμπα με τα χρήματα της Εκκλησίας. Εργασία στα αρχεία του σχολείου , καταγραφή στοιχείων(αριθμός μαθητών, εκπ/κών , ονόματα εκπ/κών, ιστορικά γεγονότα, βαθμολογίες) δακτυλογράφησή τους από τα παιδιά Αριθμός μαθητών από το έτος 1933 έως το έτος  1981

1933:62 1943:73 1953:70 1957: 52 παιδιά 1967:51 1977:74
1934:66 1944:72 1954:53 1958:45 1968:53 1978:67
1935:77 1945:80 1955:64 1959:43 1969:46 1979:71
1936:86 1946:67 1956:53 1960:44 1970:47 1980:57
1937:91 1947:72 1961:40 1971:69 1981:47
1938:94 1948:59 1962:43 1972:71
1939:84 1949:62 1963:54 1973:65
1940:90 1950:51 1964:55 1974:71
1941:——— 1951:50 1965:39 1975:74
1942:89 1952:52 1966:42 1976:70

Εκπαιδευτικοί που υπηρέτησαν στο σχολείο, όπως καταγράφονται στο Λεύκωμα του σχολείου από το έτος 1887 έως το 1946.

1887 Μιχαήλ Νικολιδάκης Ιερέας από τα Φρατζεσκιανά Μετόχια

1888 Νικόλαος Περάκης Κεραμέ

1899 Γεώργιος Παυλάκης Κάστελος

1905 Εμμανουήλ Μαραγκουδάκης Λευκώγια

1906 Εμμανουήλ Χαρκιανάκης Άδελε

1910 Εμμανουήλ Βιστάκης Αρμένοι- Ρέθυμνο

1912 Αντιόπη Χορτάτσου Ρέθυμνο

1913 Γεωργία Καλιεράκη Ρέθυμνο

1915 Χαρίκλεια Πλυμάκη Ρέθυμνο

1916 Βασίλειος Βιστάκης Αρμένοι- Ρέθυμνο

1916 Ευαγγελία Καστρινάκη Ρέθυμνο

1921 Αφροδίτη Παπαδάκη Ρέθυμνο

1921 Καλιόπη Πισκοπάκη Ρέθυμνο

1926 Μαρία Ιατράκη Άγιος Κωνσταντίνος

1929 Π. Μονιάκη ρέθυμνο

1932 Ευαγγελία Ζερβού Άγιος Κωνσταντίνος

1932 Στυλιανός Βερνάδος Γεράνι

1934 Αντώνης Θεοδωράκης Γάλλου

1940 Καλιόπη Πετράκη Αργυρούπολη

1941 Χρυσή Παραβασιλείου Άγιος Κωνσταντίνος

1942 Παντελής Φαϊδάκης Γάλλου

1943 Παγώνα Γιανάρη Πάνω Βαλσαμόνερο

1944 Ελπινίκη σταμαθιουδάκη Ρέθυμνο

1944 Ειρήνη Δρουδάκη Αρμένοι

1945 Γεώργιος Δρουδάκης Αγία Πελαγία

1946 Ιωάννης Κανακάκης Ρέθυμνο

Μελλοντικές δράσεις

  • Κοινή εκδήλωση με τον Πολιτιστικό Σύλλογο Αρμένων και το Σύλλογο Γονέων και Κηδεμόνων, όπου οι παλαιότερες γενιές θα καταθέσουν τις αναμνήσεις τους από τα σχολικά χρόνια
  • Έντυπη και ηλεκτρονική έκδοση της ιστορίας του Σχολείου με τη συνεργασία του Πολιτιστικού Συλλόγου Αρμένων και του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων
  • Αναζήτηση στα αρχεία του σχολείου κι άλλων στοιχείων που αφορούν τον πληθυσμό, τα επαγγέλματα, την κοινωνικοοικονομική κατάσταση, κλπ.
  • Μελέτη των αρχείων και των άλλων σχολείων που έκλεισαν και το αρχείο τους έχει μεταφερθεί στο Σχολείο Αρμένων

   

     

Σχολιάστε